Nadszedł czas uwolnić tkaniny

Zdecydowanie. Z resztą wystarczy popatrzeć na załączone zdjęcie. Aż trudno mi uwierzyć, że w ciągu zaledwie 2 i pół roku udało mi się zgromadzić taki arsenał!

Jak widać mam specjalną słabość do tkanin beżowych, z których potem nic nie powstaje...

Do tego trzeba doliczyć jeszcze kilka podszewek, i materiał w czarne kropki, który leży koło maszyny w nadziei, że coś z niego wreszcie powstanie (i tak już prawie rok).

Oczywiście 90% tkanin było kupionych z konkretnym przeznaczeniem, część to są też resztki materiałów, które są na tyle duże, że coś można by z nich połatać. Są też i takie tkaniny, które kupiłam, bo kosztowały np. 70 centów, jak na przykład ta różowa pika z poprzedniego posta (poniżej). To po tym właśnie wydarzeniu stwierdziłam, że czas zabrać się za resztę.

Głównym winowajcą tego nagromadzenia tkanin jestem oczywiście ja, ale gdyby nie to, że mam w mieście sklep sprzedający na wagę fabryczne resztki, które potem na koniec sezonu wystawia z 70% zniżką, albo od razu za 1,50 Euro niezależnie od rodzaju i długości materiału, to pewnie nie byłoby mnie stać na taką rozrzutność. W między czasie zamknięto też dwa sklepy z tkaninami, co oznacza całkowitą likwidację towaru po cenach np. 1,20 za metr... I jak tu nie gromadzić?