Zmagania z dzianiną, czyli moja pierwsza bluza

Ostatnio wszyscy o dzianinach, to ja również. 
Jakieś dwa miesiące temu dałam się skusić w sklepie na dwa metry dzianiny dresowej za 1 euro/mb - żadne cudo, ale pomyślałam, że przyda się coś ciepłego do chodzenia po domu. 

Dzianina miała niestety defekt - w jedną stronę okazała się kiepsko rozciągliwa. Mimo to udało mi się uszyć z niej całkiem wygodną bluzę wg. wykroju Burdy nr 119 ze stycznia 2013. Bardzo przyjemnie się szyło, ale wprowadziłam kilka zmian.

Zmodyfikowałam jej rękawy, ponieważ te marszczone wyglądały na 1. wąskie, a 2. czasochłonne, więc na oko wykreśliłam po swojemu proste wykończenie. Zrezygnowałam też z wykończenia inną tkaniną - nie wyglądało to na wygodne rozwiązanie. 

Jako, że uszyłam ją już parę tygodni temu, nie załapałam się na jakże pomocną instrukcję obszycia dekoltu wg. Wioletty z Bezdomnej Szafy, ale na pewno zastosuję się do jej rad przy następnym dzianinowym projekcie, który oczywiście jest w planach. Dekolt obszyłam wykombinowaną plisą, oczywiście krótszą niż obwód dekoltu, żeby się lepiej układał. Nie wiedziałam tylko jak ją najlepiej 'scalić, i w końcu zrobiłam to ręcznie.

Całość szyłam prostym ściegiem elastycznym, jakim dysponuje moja maszyna. Póki co używałam go na elastycznych tkaninach, teraz doskonale sprawdził się na dzianinie dresowej. Co do rękawów, podłożyłam je i przestębnowałam podwójną igłą, a następnie zszyłam szwy długie rękawów i jestem całkiem zadowolona z efektów. 

Bluza jest cieplutka, bardzo podoba mi się jej sportowy krój. Może uda mi się wykombinować do niej spodenki, chociaż widzę, że materiał strasznie się mechaci. No cóż, za taką cenę trudno wymagać...