Jak wydłużyć wykrój - tutorial

Dzisiaj pokażę Wam mój patent na wydłużanie wykroju. Co prawda nie jestem osobą zbyt wysoką (chociaż w Hiszpanii się nasłuchałam czego innego - tu średnia wzrostu kobiet to 160 cm), i wszelkie góry w średniej rozmiarówce z Burdy (bluzki, sukienki i tak dalej) leżą na mnie jak ulał, to jednak wiele wykrojów, które mi się niezwykle podobają, pojawia się w rozmiarach dla osób niskich. Tak było właśnie z bluzeczką z poprzedniego posta, której wykrój udało mi się 'bezboleśnie' wydłużyć.

Mój sposób nie wymaga, jak to radzą autorzy Burdy, rozcinania i podklejania. Tym bardziej, że papier do pieczenia z Lidla, którego używam do kopiowania wykrojów, nie nadaje się do klejenia: ani taśma klejąca ani nawet dobry klej do papieru go nie trzyma. Raz w przypływie frustracji na widok wykruszającej się warstwy kleju, spięłam go zszywkami... Ale od tego czasu wykombinowałam inny sposób (w stylu: no-fuss), który polega na odpowiednim przygotowaniu papieru PRZED skopiowaniem wykroju z wkładki.

Poniżej prezentuję w kilku krokach o co mi chodzi.

1. Najpierw ustalamy gdzie chcemy wykrój wydłużyć. Burda radzi, żeby zrobić to w połowie wysokości pach, oraz między linią biustu a talią. (Muszę przyznać, że raz nie przedłużyłam wykroju na wysokości pach i zdecydowanie wpływa to negatywnie na swobodę ruchów jeśli model ma rękawy.) W wybranych miejscach miejscach zrobimy na papierze małe zakładki. Umieszczamy zatem na wkładce ucięty kawałek papieru tak, aby jego brzegi przebiegały równolegle do kierunku nitki na wykroju, i odnajdujemy owe miejsca. Tu potrzebna będzie linijka i ekierka.

2. Kiedy ustalimy miejsca wydłużenia wykroju, możemy złożyć papier - uwaga, trzeba to zrobić bardzo dokładnie, brzegi papieru muszą się pokrywać! Najpierw w jedną, potem w drugą stronę. Burda zaleca wydłużyć górną część wykroju o ok. 7 mm, a pod linią biustu o 13 mm, więc zakładki powinny mieć POŁOWĘ tej szerokości (bo papier jest podwójnie złożony). Dość trudno to wycyrklować, więc zawsze staram się przynajmniej, żeby ta pierwsza miała poniżej 5 mm, a ta druga powyżej. Wychodzi całkiem do rzeczy.

3. W ten sposób uzyskujemy gotowy papier do kopiowania, który nam się potem w magiczny sposób 'wydłuży'. Cały czas musimy uważać, aby się on nie przesunął, najlepiej położyć na nim coś ciężkiego w kilku miejscach lub przypiąć, w miarę możliwości, do wkładki spinaczami.

4. Kopiujemy wykrój - papier z Lidla jest na tyle przejrzysty, że nawet po złożeniu widać znajdujące się pod spodem linie.

5. Teraz należy rozłożyć zakładki i rozprostować arkusz. Podobnie jak w przypadku podklejania paskami papieru, pojawią nam się luki w wykroju.

6. ...które sprytnie zapełniamy, mając na względzie przebieg linii i to, że część z nich jest krzywymi.

I tyle: mamy gotowy wykrój, bez podklejania, bez kombinowania i założę się, że znacznie szybciej niż aplikując sposób rekomendowany przez Burdę :)

____________________________________________
Na koniec jeszcze kilka uwag o tym jak pracować z papierem do pieczenia przy szyciu (jeśli chodzi o pieczenie to chyba lepiej poszukać na innym blogu;). Uważam, że to optymalny materiał do kopiowania, bo jest trwalszy niż bibuła i bardziej przejrzysty. Jedyny mankament to jego ograniczona szerokość, ale rolka z Lidla nadaje się nawet na spódnice w rozmiarach plus. Jan Niezbędny też się doskonale sprawdzi.

- Na papierze do pieczenia jakiejkolwiek marki nie porysujemy ani pisakiem, ani długopisem. Nadają się jedynie ołówki, normalne i miękkie, twarde trochę gorzej. Ja używam też czasem kredek, jeśli na przykład kopiuję dwa różne rozmiary tego samego modelu, żeby mi się potem nie mieszały (i tylko tych tradycyjnych - te 'niełamiące się' nie zostawiają tak wyraźnego śladu i mogą pokaleczyć wykrój).

- Jeśli części wykroju naprawdę trzeba skleić, i jak mówiłam, ani taśma, ani dobry klej do papieru go nie biorą, można go podkleić cienką bibułą, pod warunkiem, że potraktujemy ją hojnie tymże klejem. Jakoś w dziwny sposób trzyma się o wiele lepiej. Czasem stosuję 'technikę mieszaną: większa część wykroju jest z papieru do pieczenia, a doklejone części z bibuły.

- Kopiowanie spodni zazwyczaj wymaga użycia dwóch kawałków wykroju, które potem się łączą w specjalnie zaznaczonym punkcie (zazwyczaj zaznaczone jako części A i B). Jeśli używamy papieru w rolce, możemy od razu skopiować obie części. Trzeba to tylko uwzględnić przed skopiowaniem pierwszej i zostawić miejsce na papierze. Odrysowujemy punkt styczny tak jakbyśmy to robili normalnie, i przykładamy wzdłuż linii styku do drugiej części wykroju. Dzięki punktowi stycznemu możemy to zrobić bardzo dokładnie.